Ο μύθος του σπηλαίου που βρίσκεται στο 7ο κεφάλαιο της "Πολιτείας" του Πλάτωνα διέπεται από μια αλληγορική σημασία, σύμφωνα με την οποία οι άνθρωποι ζούμε σαν φυλακισμένοι μέσα στις παραισθήσεις και τις αυταπάτες και δεν μπορούμε να γνωρίσουμε την αλήθεια, καθώς μας εμποδίζουν τα δεσμά των αισθήσεων, αλλά και τα δεσμά των εξουσιαστών, που χειραγωγούν τις αισθήσεις μας, ώστε να αντιλαμβανόμαστε μόνο την πραγματικότητα όπως την καθορίζουν εκείνοι.
Αν όμως παρατηρήσει κανείς και στην θέση της άγνοιας προσθέσει την κοινωνική αναλγησία σε συνδυασμό με την πολιτική αβελτηρία που χαρακτηρίζει τις μέρες μας θα βρει ομοιότητες μέσα από την διαχρονική αλληγορική σημασία του μύθου, με την καθημερινότητα του σήμερα.
Το δυστηχές είναι, ότι ενώ στο μύθο κάποια στιγμή μερικοί δεσμώτες απαλλάσσονται από την επιρροή των δογμάτων, χάρη στην παιδεία και τον ορθολογισμό και με καθαρή σκέψη πλέον μπορούν να γνωρίσουν την αλήθεια, βασιζόμενοι σε αποδείξεις, η νοχελικότητα του σήμερα το μόνο που προοιωνίζει είναι ένα δυσοίωνο και καταστροφικό μέλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου