Το Πακιστάν κινδυνεύει να γίνει το μεγαλύτερο θύμα των τρομοκρατών

Ο θάνατος του Οσάμα μπιν Λάντεν από τις αμερικανικές ειδικές δυνάμεις αποτελεί σημαντική νίκη επί της παγκόσμιας τρομοκρατίας. Πρόκειται όμως για ορόσημο και όχι για σημείο καμπής σε αυτό που παραμένει ένας συνεχιζόμενος αγώνας χωρίς προβλέψιμο τέλος.

Η σπουδαιότητα αυτής της επιτυχίας πηγάζει εν μέρει από τη συμβολική σημασία του Μπιν Λάντεν. Όσο όμως ευπρόσδεκτος και να είναι, ο θάνατός του σίγουρα δεν ισοδυναμεί με τον θάνατο της τρομοκρατίας.

Υπάρχουν οι διάδοχοί του, καθώς και αυτόνομες ομάδες που επιχειρούν από την Υεμένη, τη Σομαλία και άλλες χώρες. Συνεπώς η τρομοκρατία θα συνεχιστεί, και μάλιστα ίσως και εντονότερα βραχυπρόθεσμα, καθώς σίγουρα θα υπάρχουν εκείνοι που θέλουν να δείξουν ότι μπορούν ακόμη να πλήξουν τη Δύση.

Η ως τώρα στρατηγική καταπολέμησης της τρομοκρατίας είναι σε θέση να μειώσει την απειλή σε διαχειρίσιμα ή τουλάχιστον ανεκτά επίπεδα. Ωστόσο, όταν το ζήτημα είναι η προστασία της ζωής αθώων πολιτών, αυτό δεν είναι αρκετό. Η απάντηση βρίσκεται στην πρόληψη. Πρέπει να γίνουν περισσότερα όσον αφορά τη διακοπή της στρατολόγησης τρομοκρατών, ώστε να μειωθεί και η απειλή προτού υλοποιηθεί.

Δεδομένου ότι πολλοί από τους τρομοκράτες παγκοσμίως είναι μουσουλμάνοι, θα βοηθούσε πάρα πολύ αν οι άραβες και μουσουλμάνοι πολιτικοί ηγέτες μιλούσαν δημοσίως εναντίον του ηθελημένου θανάτου ανδρών, γυναικών και παιδιών από οποιονδήποτε για πολιτικούς σκοπούς. Θεμελιώδης είναι και ο ρόλος των θρησκευτικών ηγετών, παιδαγωγών και γονιών. Η τρομοκρατία πρέπει να απογυμνωθεί απ' οποιαδήποτε νομιμότητα θεωρείται ότι απολαμβάνει.

Μια πιθανή θετική εξέλιξη πηγάζει από τις πολιτικές αλλαγές που σημειώνονται στη Μέση Ανατολή. Αν έχουν περισσότερες πολιτικές και οικονομικές ευκαιρίες, οι νέοι είναι πιθανότερο να είναι λιγότερο επιρρεπείς στον εξτρεμισμό.

Κατά πάσα πιθανότητα η στάση του Πακιστάν θα αποδειχθεί κρίσιμης σημασίας για τη μελλοντική επικράτηση της τρομοκρατίας. Δυστυχώς, παρ' όλο που αποτελεί έδρα των πιο επικίνδυνων τρομοκρατών στον κόσμο, δεν αποτελεί ίσο εταίρο της Δύσης στη μάχη εναντίον τους. Ορισμένα μέλη της πακιστανικής κυβέρνησης τάσσονται υπέρ της τρομοκρατίας και εμφανίζονται απρόθυμα να δράσουν εναντίον της, ενώ σε άλλα μέλη απλώς λείπει η ικανότητα να την καταπολεμήσουν αποτελεσματικά.

Πακιστανοί διαμαρτύρονται ότι η πρόσφατη αμερικανική επέμβαση καταπάτησε την εθνική κυριαρχία της χώρας τους. Η εθνική κυριαρχία όμως περιλαμβάνει τόσο υποχρεώσεις όσο και δικαιώματα. Οι Πακιστανοί πρέπει να καταλάβουν ότι θα χάσουν κάποια από τα δικαιώματά τους αν δεν τηρήσουν την υποχρέωσή τους να εξασφαλίσουν ότι η χώρα τους δεν γίνεται καταφύγιο για τρομοκράτες.

Αν τα πράγματα δεν αλλάξουν, το είδος της ανεξάρτητης στρατιωτικής επιχείρησης που πραγματοποίησαν οι αμερικανοί στρατιώτες θα γίνει περισσότερο κανόνας παρά εξαίρεση. Πολύ πιο επιθυμητό θα ήταν το Πακιστάν να λάβει μέρος σε μια κοινή διεθνή προσπάθεια εναντίον της τρομοκρατίας. Αυτό που διακυβεύεται δεν είναι μόνο η συνδρομή του Πακιστάν αλλά και το μέλλον του, διότι απουσία αυθεντικής δέσμευσης εναντίον της τρομοκρατίας, είναι μόνο θέμα χρόνου έως ότου πέσει θύμα της ασθένειας που αρνείται να θεραπεύσει.

Δεν υπάρχουν σχόλια :