Κάτι σημαντικό που έχει αγνοηθεί...

Τα μέτρα που παίρνονται τώρα και αυτά που πρόκειται να παρθούν και στο μέλλον, μαζί με αυτά που θα ισχύσουν αφανώς και χωρίς επίσημες εξαγγελίες (π.χ. μεγάλος πιστωτικός περιορισμός εκ μέρους των τραπεζών), είναι τα κατάλληλα ώστε να οδηγήσουν τη χώρα σε μεγάλη εξαθλίωση. Η χώρα, το λέμε ανοικτά και καθαρά, οδεύει σε συνθήκες που θα θυμίζουν μόνο αυτές της κατοχής.

Η πλειοψηφία των οικονομολόγων, όπως μπορεί να δει κανείς παρακολουθώντας τις διεθνείς συζητήσεις, το ξέρει. Θα λέγαμε μάλιστα ότι είναι αντίθετοι σ’ αυτή τη πολιτική. Τότε γιατί ακολουθείται;

Καταρχήν γιατί οι τράπεζες ακολουθούν τη πολιτική "όσο δεν ψοφάει ο γάιδαρος θα τον φορτώνουμε". Επιπλέον τους δίνεται η δυνατότητα να απαλλαγούν από τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου που κατέχουν, αφού τα δάνεια που παίρνουμε από Ε.Ε. και ΔΝΤ έχουν ακριβώς σα σκοπό να αγοράζουν τα ομόλογα αυτά. Και έτσι, με αυτή τη τακτική, το χρέος μας από οφειλή προς ιδιώτες γίνεται οφειλή προς κράτη με ότι σημαίνει αυτό.

Από την άλλη, οι κυβερνήσεις, με επικεφαλής τη Γερμανική, προσδοκούν οι εταιρείες τους να αποκτήσουν πάμφθηνα κομμάτια του ελληνικού κοινωνικού πλούτου από το μεγάλο ξεπούλημα που μας υποχρεώνουν να κάνουμε.

Επιπλέον οι κυβερνήσεις μας χρησιμοποιούν σαν παράδειγμα για να απειλούν τους λαούς τους: Αν δεν δεχθείτε σκληρά μέτρα λιτότητας, τότε θα καταλήξουμε να πάρουμε φονικά μέτρα όπως τα Ελληνικά.

Τέλος, οι ευρωπαϊκοί λαοί, και λόγω λαϊκιστικής προπαγάνδας μεγάλης μερίδας ξένων μέσων ενημέρωσης, δεν είναι διατεθειμένοι να δείξουν αλληλεγγύη προς τον ελληνικό λαό, άλλωστε η αξία της αλληλεγγύης έχει υποχωρήσει γενικώς. Αντίθετα πολλοί σκέπτονται ότι είναι μια χαρά να επωφελούνται από τα υψηλά επιτόκια που μας χρεώνουν οι κυβερνήσεις τους. Γιατί κάτι θα τσιμπήσουν (έμμεσα) κι’ αυτοί.

Αυτή η τελευταία αναφορά στους ευρωπαϊκούς λαούς δείχνει και ένα ολέθριο λάθος: Αφήσαμε έναν άθλιο πρωθυπουργό να διασύρει τη χώρα του – και συνεχίζει να το κάνει. Και δεν υπήρξε καμία πολιτική δύναμη, καμία ομάδα διανοουμένων που να ξεσηκωθεί και να φωνάξει για τη σημασία του να υπάρξει διεθνής εκστρατεία αποενεχοποίησης των Ελλήνων. Που να δείξει για παράδειγμα αυτή η εκστρατεία ότι όταν οποιαδήποτε γερμανική εταιρεία έπαιρνε δουλειά στην Ελλάδα, έστηνε και μίζα. Ευθύνες δεν έχει μόνο αυτός που διαφθείρεται , αλλά και αυτός που διαφθείρει. Και οι γερμανοί για να παίρνουν δουλειές ουσιαστικά δεν υπέθαλπαν μεμονωμένες περιπτώσεις διαφθοράς, αλλά σύστημα διαφθοράς. Η διαφορά είναι τεράστια: Για παράδειγμα η αποζημίωση που πρέπει να δοθεί στη περίπτωση του συστήματος διαφθοράς, είναι πολύ μεγαλύτερη από εκείνη που αντιστοιχεί σε απλές περιπτώσεις διαφθοράς.

Η γνώμη των λαών έχει μεγάλη σημασία και οι πολιτικές μας δυνάμεις, αυτές που αντιτίθενται στη κυβέρνηση, έχοντας μεγάλη ρηχότητα σκέψης και ασχολούμενες μόνο με την τρέχουσα αντιπολιτευτική διαχείριση, ούτε καν σκέπτονται το ερώτημα του πως θα οργανώσουν πραγματικά μια αλληλεγγύη λαών. Και αυτό το μικρό που κάνουν οι «αγανακτισμένοι» με τις πανευρωπαϊκές Κυριακές είναι κάτι, αλλά δεν φτάνει.

Η χώρα, ακόμη και αν αποφασίσει (αν εμείς δηλ. τα καταφέρουμε) τελικά να αλλάξει την καταστροφική πορεία που ακολουθεί αυτή τη στιγμή, θα είναι υποχρεωμένη, σε οποιαδήποτε περίπτωση, να έρθει σε διαπραγματεύσεις με ξένες κυβερνήσεις και οργανισμούς. Επομένως η σημασία της γνώμης των ξένων λαών θα είναι πολύ μεγάλη. Επομένως δεν πρέπει να συνεχιστεί η μεγάλη αδράνεια σ’ αυτό το σημείο. Και χρειάζεται μια συστράτευση πολλών για να αναληφθεί μια τόσο μεγάλη προσπάθεια.

Δεν υπάρχουν σχόλια :