Πως προωθείται η έμμεση αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και τι ζητούν οι Γερμανοί...

Στο υπουργείο Οικονομικών όποτε ακούν τη λέξη "αναδιάρθρωση",  "ξορκίζουν" το κακό και ...φτύνουν στον κόρφο τους. Το ίδιο και στην Τράπεζα της Ελλάδας. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι στο Βερολίνο και στη Φραγφκούρτη, σταματούν απότομα και τη σχετική συζήτηση, η οποία προβλέπει μια έμμεση και μερική αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, μέσω της ένταξης της χώρας μας στο μόνιμο μνηχανισμό διάσωσης της Ευρωζώνης. Πώς θα γίνει αυτή; Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, το σχέδιο προβλέπει:

α) κατ αρχήν την ένταξη της χώρας στο μηχανισμό που θα λειτουργήσει ως μετεξέλιξη του σημερινού EFSF, όπερ σημαίνει ότι θα αποδεχθεί μια σειρά από σκληρούς όρους, τους οποίους κατέγραψε το Newscode.gr, σε προηγούμενη, πρωινή, ανάρτηση του
β) την παραδοχή ότι τα λεφτά αυτά θα αρχίσουν να εισρέουν - όσα κι αν είναι τελικά - στη χώρα μας μετά το 2013, όταν τελειώνουν τα 110 δισ ευρώ, από το σημερινό δάνειο, το οποίο προηγουμένως θα έχει επιμηκυνθεί και θα έχει "φθηνύνει",
γ) την πρόβλεψη ότι με τα λεφτά από το EFSF, το ελληνικό δημόσιο θα αρχίσει να επαναγοράζει το χρέος του, δηλαδή τα ομόλογα του, τα οποία είναι διασκορπισμένα στην ΕΚΤ κι άλλες ευρωπαϊκές, εμπορικές, τράπεζες, με το τρέχον haircut της αγοράς. Αυτό υπολογίζεται σήμερα σε περίπου 30% με 35%. Θεωρείται όμως εξαιρετικά δύσκολο οι γαλλικές και γερμανικές τράπεζες να δεχθούν αυτό το "κούρεμα". Αντιθέτως, θα πιέσουν προς ένα 5% με 10%, που όμως δεν θα συμφέρει επ ουδενί κανέναν, εκτός από τις ίδιες. Οπότε το πιθανότερο είναι ότι θα αναζητηθεί και θα βρεθεί μια μέση λύση.
Η τακτική αυτή - με όποιο haircut κι αν επιλεγεί τελικώς - συνιστά μιας μορφής αναδιάρθρωση κι αν τελικώς υιοθετηθεί, θα σηματοδοτήσει την απαρχή ενός νέου κεφαλαίου στην νεότερη οικονομική πολιτική της χώρας. Προς το παρόν, πάντως, από το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης και της ΤτΕ, διαψεύδουν κάθε τέτοιο ενδεχόμενο, λες και όλες οι σχετικές πληροφορίες που έρχονται "κύμα" από το Βερολίνο είναι στο σύνολο τους αποκυήματα νοσηρής φαντασίας. Στην πραγματικότητα, αυτό το οποίο προσπαθούν να κάνουν στην Αθήνα, είναι να κερδίσουν χρόνο, θέτοντας άλλες προτεραιότητες (επιμήκυνση, επιτόκιο του δανείου που "τρέχει" κλπ).
Πηγή