Νομίζουμε ότι είμαστε ελεύθεροι, ότι ορίζουμε τις ζωές μας, ωστόσο, το μόνο που κάνουμε είναι να ζούμε τις ζωές που κάποιοι άλλοι προγραμμάτισαν για εμάς, ακριβώς όπως προγραμμάτισαν ότι θα έπρεπε να τις ζήσουμε..
Όσοι από εμάς μεγάλωσαν στη δεκαετία του '70, θα θυμούνται καλά ότι κάποτε αρκούσε να δουλεύει ένας σε ένα σπίτι για να μη λείπει τίποτα, ότι οι μητέρες μας θυμόντουσαν να μας αναζητήσουν μόνο την ώρα του φαγητού (γιατί ήξεραν ότι δεν υπήρχε κανένας κίνδυνος για εμάς), ότι ο καθημερινός άνθρωπος τραγουδούσε μελοποιημένη ποίηση (Ελύτη, Ρίτσο κλπ, και όχι τα δουλικά σκουπίδια που μας σερβίρουν σήμερα "θα μαι καλό παιδί, θα κάνω ό,τι πεις" κ.α.), ότι οι γονείς μας άφηναν τα κλειδιά στην εξώπορτα, γιατί η μόνη τους ανησυχία ήταν να μην τα χάσουν ή κλειστούν απέξω..
Όσο βαρύ και αν ακούγεται, αυτή τη ζωή μας την έχουν κλέψει.. πρόκειται για τους ίδιους κύκλους ανθρώπων που φρόντισαν να μεταμορφώσουν την πιο δημιουργική ανθρώπινη ενασχόληση, την εργασία, στη σύγχρονη μορφή υποδούλωσης που περιγράφει το βίντεο και που πολύ σωστά αποκαλούμε στα ελληνικά "δουλειά" (δουλεία)...
www.imerologio.info
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου