Oxfam: Οι τιμές των τροφίμων θα υπερδιπλασιαστούν μέχρι το 2030

Η μέση τιμή των βασικών τροφίμων θα υπερδιπλασιαστεί τα επόμενα 20 χρόνια, οδηγώντας σε μια άνευ προηγουμένου ανατροπή στην ανθρώπινη ανάπτυξη, προειδοποίησε η Oxfam.
Οι φτωχότεροι άνθρωποι του κόσμου, οι οποίοι δαπανούν έως και το 80% του εισοδήματός τους για τρόφιμα, θα πληγούν περισσότερο, σύμφωνα με τη φιλανθρωπική οργάνωση. Ο κόσμος, εισέρχεται σε μια εποχή μόνιμης επισιτιστικής κρίσης, η οποία είναι πιθανό να συνοδεύεται από πολιτική αναταραχή που θα απαιτήσει τη ριζική μεταρρύθμιση του διεθνούς συστήματος τροφίμων.
Σύμφωνα με την έρευνα που θα δημοσιευθεί την Τετάρτη, οι προβλέψεις των διεθνών τιμών στα βασικά προϊόντα όπως το καλαμπόκι, αναφέρουν για αυξήσεις έως και 180% μέχρι το 2030, με το ήμισυ αυτής της αύξησης, να οφείλεται στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
Μετά από δεκαετίες σταθερής μείωσης του αριθμού των πεινασμένων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο, οι αριθμοί αυξάνονται ραγδαία, καθώς η ζήτηση απαιτεί μεγαλύτερη συχνότητα παραγωγής τροφίμων. Ο μέσος ρυθμός ανάπτυξης στον τομέα των γεωργικών αποδόσεων έχει μειωθεί περίπου στα μισά από το 1990 και αναμένεται να μειωθεί περίπου 1% κατά την επόμενη δεκαετία.
Ένας καταστροφικός συνδυασμός παραγόντων όπως η αλλαγή του κλίματος, η εξάντληση των των φυσικών πόρων, η παγκόσμια "μάχη" για τη γη και το νερό, η βιασύνη να μετατρέψουμε τα τρόφιμα σε βιοκαύσιμα, ο αυξανόμενος παγκόσμιος πληθυσμός, καθώς και η μεταβολή των μοντέλων διατροφής, έχουν δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για μια αύξηση της φτώχειας.
Η σύμβουλος της Oxfam, Μπάρμπαρα Στόκινγκ, είπε: "Ένας στους τέσσερις ανθρώπους στον πλανήτη πεινούν καθημερινά, παρά το γεγονός ότι ο κόσμος είναι σε θέση να τους σιτίσει όλους. Το σύστημα των τροφίμων πρέπει να ανανεωθεί."

1 σχόλιο :

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα,
σχετικά με τα τρόφιμα είναι γνωστό ότι η αγροτική ανάπτυξη στην χώρα μας κατά τα παρελθόντα έτη δεν υποστηρίχθηκε, αλλά και μας έδιναν επιδοτήσεις για να την εγκαταλείψουμε ευκολότερα, με το επιχείρημα ότι έτσι στηρίζονται οι φτωχότερες χώρες της Ε.Ε., αφού αναγκαζόμασταν σε εισαγωγές. Αλλά ακόμη και τώρα η γενική εντύπωση είναι ότι προτιμάται το σύστημα των πολυεθνικών ή οι επιλογές που προτείνουν στους αγρότες με αποτέλεσμα να μην ικανοποιούνται οι πραγματικές τους ανάγκες. Στην Ελλάδα οι παραδοσιακές τεχνικές είναι οι καλύτερες, αν και ο αγρότης δεν αμοίβεται, όσο θα έπρεπε, για να έχει να ζήσει.
Όσο για την Αφρική και τις χώρες που οι κάτοικοί τους λιμοκτονούν, γνωρίζουμε ότι δύσκολα τα τρόφιμα φτάνουν στον λαό τους.
Ας ελπίσουμε ότι για τη χώρα μας, τουλάχιστον, κι ύστερα για όλους, με κάποιον τρόπο θα βοηθηθούμε, γιατί και ο Έλληνας έχει φιλότιμο αλλά και μας αξίζει να κάνουμε πράξη την αγάπη προς τον συνάνθρωπο.