Υπό εξέταση από το Συμβούλιο της Επικρατείας, στο πλαίσιο της πρότυπης δίκης, είναι δύο διατάξεις του νόμου 3900/2010 για την επιτάχυνση της διοικητικής δίκης που αφορούν φορολογικές και τελωνειακές διαφορές.
Το ΣτΕ αναμένεται να κρίνει τη συνταγματικότητα ή μη της διάταξης του άρθρου 22 του Ν. 3900/2010, η οποία προβλέπει ότι για χρηματικού αντικειμένου φορολογικές και τελωνειακές εν γένει διαφορές, ο φορολογούμενος, προκειμένου να ασκήσει έφεση, οφείλει να καταβάλει ποσοστό 50% του προστίμου που έχει επιβληθεί κατά την πρωτόδικη απόφαση
Η δεύτερη διάταξη (άρθρο 34 του Ν. 3900/2010) προβλέπει ότι για την άσκηση του ενδίκου μέσου της αίτησης αναστολής και της έκδοσης προσωρινής διαταγής από τα Διοικητικά Δικαστήρια, πρέπει ο φορολογούμενος οφειλέτης να αποδείξει ότι από τον καταλογισμό της οφειλής που έγινε από την αρμόδια ΔΟΥ, προκαλείται σε βάρος του ανεπανόρθωτη και όχι δυσχερώς επανορθώσιμη βλάβη.
Το ΣτΕ αναμένεται να κρίνει τη συνταγματικότητα ή μη της διάταξης του άρθρου 22 του Ν. 3900/2010, η οποία προβλέπει ότι για χρηματικού αντικειμένου φορολογικές και τελωνειακές εν γένει διαφορές, ο φορολογούμενος, προκειμένου να ασκήσει έφεση, οφείλει να καταβάλει ποσοστό 50% του προστίμου που έχει επιβληθεί κατά την πρωτόδικη απόφαση
Η δεύτερη διάταξη (άρθρο 34 του Ν. 3900/2010) προβλέπει ότι για την άσκηση του ενδίκου μέσου της αίτησης αναστολής και της έκδοσης προσωρινής διαταγής από τα Διοικητικά Δικαστήρια, πρέπει ο φορολογούμενος οφειλέτης να αποδείξει ότι από τον καταλογισμό της οφειλής που έγινε από την αρμόδια ΔΟΥ, προκαλείται σε βάρος του ανεπανόρθωτη και όχι δυσχερώς επανορθώσιμη βλάβη.
Κατά των διατάξεων αυτών έχουν προσφύγει μία εταιρία γεωργικών προϊόντων και ένας ιδιώτης.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου